Samenspel, een mysterie?

Zo, overpeinzend na een geweldig zomermiddagconcert als Duo Virtuoso in Woudenberg, probeer ik mijn gedachten eens onder woorden te brengen. Wat maakt dat samenspelen nu zo bijzonder? Zijn het de instrumenten? De majestueuze, orkestrale klank van het pijporgel, gecombineerd met de lyrische, directe en meer solistische attack van de pianoklank?  Of het publiek wat ademloos luistert naar de soms wervelende, dan weer zwevende of zwoele muzikale vertolkingen? Of gewoon de chemie van het moment? Als het ware twee muzikale personages die elkaar omstrengelen en zo tot een eenheid komen? Ik twijfel of ik er aan het einde van deze column uit ben wat nu precies het antwoord is op deze vraag.

Het samen bewegen, samen ademen, samen muziek maken, met name tijdens vierhandig spel op de piano, het is bijzonder en zal ik nooit gewoon kunnen vinden. Het is een schat om zo muziek te kunnen maken, andere mensen en onszelf te kunnen raken met klanken die soms al eeuwenoud zijn, in een muzikale vertolking die de componist niet had kunnen dromen en wellicht fantastisch had gevonden.

Muziek maken, en zo mensen uittillen boven het aardse, even alle aarde beslommeringen achter zich laten, alle persoonlijk problemen vergeten, een prachtig doel!

Samen muziek maken, Een hemelse gave van onze God, Vader en Schepper! Iets wat ons na het paradijs nog niet is afgenomen en in het Hemelse Jeruzalem en op de Nieuwe Aarde altijd door zal gaan. In het heden nog onvolmaakt, maar één ding weet ik zeker, ooit zal dit mysterie opgelost zijn en muziek maken volmaakt! Halleluja!

20-07-2019